Ζήτησε κάποτε ο θεός να πάει να κατοικήσει
Σε μία πόλη όμορφη τα χρόνια του να ζήσει.
Τη γαλλική πρωτεύουσα του δείχναν όλοι οι δρόμοι
Κι άλλοι του λέγανε «σαφώς καλύτερη η Ρώμη»
Κείνη την ώρα οι Σμυρνιές εβάζανε τσουκάλι
Κι ήρθε μια πείνα του θεού και μια ωραία ζάλη.
Είπε να φάει και να πιει, πριν πάει προς τη Δύση
Τα σουτζουκάκια κέρδισαν και Ρώμη και Παρίσι
Παρίσι μου ζαλίστηκες από την ομορφιά της
Κι ο Πύργος σου εμίκρυνε μπρος στην ακρογυαλιά της.
Τι να σου κάνει τ’ άρωμα στο ακριβό μπουκάλι
Τα μπονσουάρ και τα παρντόν που λένε και οι γάλλοι
Μπαχάρι κι έρωτα τρελό μυρίζουν τα στενά σου
Ως κι οι θεοί τα χάνουνε μέσα στην αγκαλιά σου.
Βάλε κίμινο ,πιπέρι κι ο,τι άλλο καυτερό.
Κι ο θεούλης έχει κέφια για ζειμπέκινο χορό
Ξενύχτησε και τριγυρνά μόνος στο Καρατάσι
Πως είν’ θεός τον έκανε η Σμύρνη να ξεχάσει…
Παρίσι μου ζαλίστηκες από την ομορφιά της
Κι ο Πύργος σου εμίκρυνε μπρος στην ακρογυαλιά της.
Τι να σου κάνει τ’ άρωμα στο ακριβό μπουκάλι
Τα μπονσουάρ και τα παρντόν που λένε και οι γάλλοι
Μπαχάρι κι έρωτα τρελό μυρίζουν τα στενά σου
Ως κι οι θεοί τα χάνουνε μέσα στην αγκαλιά σου.
Μουσική : Γιώργος Κομνάς
Στίχοι : Αντώνης Παπαδόπουλος
Ερμηνεύει όλος ο θίασος
Ιωνικό Θέατρο 