Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΩΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

Το ΙΩΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 11 Ιανουαρίου του 1992 με τη «Φαίδρα» του Γιάννη Ρίτσου, και το «Σαν μέσα από ένα παράθυρο» του Αντώνη Παπαδόπουλου, στο Δημοτικό Θέατρο Μάνδρας Αττικής,  αλλά η ιδέα της δημιουργίας και ο πρώτος σχεδιασμός αυτής της ομάδας ήρθε όταν συναντήθηκαν τον Οκτώβριο του 1990 στο Πολεμικό Ναυτικό ο Αντώνης Παπαδόπουλος και ο Λουλούδης Χατζής. Εκεί ανέβασαν μια παράσταση (ουσιαστικά την πρώτη για το ΙΩΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ) με τίτλο ΤΟ Π.Ν ΣΤΗ  ΣΚΗΝΗ στο Αμφιθέατρο του Κ.Ε. ΠΑΛΑΣΚΑΣ στις αρχές Νοεμβρίου του 1990. Το έργο έγραψαν όλοι οι προπαιδευόμενοι τότε ναύτες μαζί  και ουσιαστικά γεννιέται ο πρώτος πυρήνας του θιάσου μας.

Ορισμένοι απ’ αυτούς (όπως ο Σάββας Βακιρτζής και ο Γιώργος Σπανός) συνέχισαν τη συνεργασία με τον θίασο και εκτός στρατεύματος.  Πολλοί δε, από τους ηθοποιούς που κατά καιρούς συνεργάστηκαν με τον θίασο, προέρχονται από το Πολεμικό Ναυτικό της ίδιας περιόδου : Νίκος Σκλαβουνάκος, Αντώνης Χρυσός (αγαπημένος φίλος που χάθηκε πρόωρα), Παναγιώτης Χάμψας.

Η ονομασία του θιάσου, φυσικά αναφέρεται στην Ιωνία και 30 χρόνια μετά, μπορούμε να πούμε πως είμαστε ο παλαιότερος θίασος στην Ελλάδα που ασχολείται κάθε χρόνο με μικρασιατικά θέματα.

Από τα τέλη λοιπόν του 1990, δουλέψαμε τα πρώτα μας έργα τα ανεβάσαμε στον πολύ φιλόξενο Δήμο της Μάνδρας Αττικής, γιατί ο Δήμος μας, η Νίκαια, ήταν εκείνη την εποχή τουλάχιστον…αφιλόξενη : Με τον αυθορμητισμό και το ρομαντισμό που διακατέχει όλους τους νέους καλιτέχνες, είχαμε ζητήσει από τη πόλη μας να συνυπάρχουμε με άλλους θιάσους και μάλιστα αφιλοκερδώς, πιστεύοντας ότι όταν σε πόλεις με θεατρικό μαρασμό (όπως ήταν τότε η Νίκαια) συνυπάρχουν πολλές ελεύθερες καλλιτεχνικές φωνές, τότε ο κόσμος αρχίζει να ενδιαφέρεται παραπάνω… Δυστυχώς πέσαμε πάνω σε συμφέροντα και κατεστημένα, που λίγο πολύ υπάρχουν παντού κι έτσι λειτουργούν σα τροχοπέδι στην ανάπτυξη της Τέχνης γενικότερα, στη Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Μετά, (Μάρτιος 1992) βρέθηκε στο δρόμο μας η Μαρία Μάνου, αντιδήμαρχος Κορυδαλλού τότε, με  αγάπη για το θέατρο και τις καινούργιες προσπάθειες.
Έτσι  «ριζώσαμε» στον Κορυδαλλό και δημιουργήσαμε εδώ τις πιο σημαντικές μας εμπειρίες. Εδώ ανεβάσαμε για πρώτη φορά στις 9 Ιουνίου του 1992 (70 χρόνια απ’ τη Μικρασιατική καταστροφή) τη «Σιπυλίνα»  που έμελλε να είναι το πιο  «περιζήτητο» μονόπρακτό μας.

Στο Κορυδαλλό δουλέψαμε το έργο Η ΗΣΥΧΙΑ ΚΑΤΟΙΚΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΑΛΙΚΗΣ  ένα θεατρικό με ταυτόχρονη προβολή ταινίας. Κλεισμένοι στην αίθουσα του Σινέ Παράδεισος, κάναμε μόνοι μας τα γυρίσματα της ταινίας όλο το τριήμερο της 25ης Μαρτίου του 1993.  Επειδή το έργο απαιτούσε μιάμιση ώρα αληθινής βροχής, κατασκευάσαμε μόνοι μας ένα απλό αλλά πολύ λειτουργικό σύστημα , που έκανε πολύ «υγρό» το σκηνικό μας.
Το ίδιο έργο, ανεβάσαμε με περισσότερο μεράκι το 1999, την εποχή του πολέμου στην Σερβία, σε μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης του κόσμου, για τον τεράστιο κίνδυνο που διέτρεχαν (και διατρέχουν σε κάθε πόλεμο) τα μνημεία της ανθρωπότητας.
Το 1992, ο μικρασιατικής καταγωγής Στέλιος Λογοθέτης, τότε Δήμαρχος Πειραιά, ζήτησε από τον Αντώνη Παπαδόπουλο ένα επετειακό έργο για τη Μικρασία. Έτσι γεννήθηκε το «Η ΕΞΟΔΟΣ»… Για μια παράσταση μόνο.
Το έργο αυτό έμελλε ν’ ανεβαίνει σχεδόν κάθε Σεπτέμβριο από τότε, καλύπτοντας τις ανάγκες  Δήμων, για ένα μικρασιατικού περιεχομένου έργο.  Εκδόθηκε σε βιβλίο, αποσπάσματά του αναμεταδόθηκαν από το ραδιόφωνο, γέμιζαν όλα όσα θέατρα το ανέβασαν, παρ’ όλα αυτά, ουδέποτε χρηματοδοτήθηκε το έργο ή η ομάδα από την Πολιτεία.
Γυρνώντας στον Κορυδαλλό, δοκιμάσαμε την πρώτη μας πικρή κωμωδία ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ . Ένα έργο με μαύρο χιούμορ, καυστικό για την τεμπέλικη μερίδα των δημοσίων υπαλλήλων και με ένα φινάλε εμπνευσμένο από το έργο του Μπορίς Βιάν  Ο ΨΥΧΟΒΓΑΛΤΗΣ.
Το 1993 ο Αντώνης Παπαδόπουλος και ο Παναγιώτης Χάμψας γυρνούν για λογαριασμό του Πολεμικού Ναυτικού, το ντοκιμαντέρ : Ο ΝΑΥΣΤΑΘΜΟΣ  ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ.
Η ΝΥΦΗ (Μαρίτσα η πρόσφυγγα) είναι το έργο που μας έβγαλε έξω από τα όρια της Αττικής.  Η ΝΥΦΗ είναι ένα μικρό αφιέρωμα στον θερινό κινηματογράφο που χάνεται, στις γειτονιές, που δίνουν τη θέση τους σε άναρχες δομικά πολυκατοικίες και στα πρώτα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι Μικρασιάτες μετά την καταστροφή του 22.   Το σκηνικό, μια εσωτερική αυλή στη Νίκαια κι ένας θερινός κινηματογράφος που προβάλλει κάθε τόσο σκηνές από τις αγαπημένες πρωταγωνίστριες της Μαρίτσας : Βουγιουκλάκη, Μερκούρη, Καρέζη, Λάσκαρη.
Το 1996, ο Δήμαρχος Κορυδαλλού Στέφανος Χρήστου, προτείνει στον Αντώνη Παπαδόπουλο τη δημιουργία μιας φιλολογικής Λέσχης στο Δήμο.  Το όνειρο αυτό έγινε πραγματικότητα το 2001 αλλά κράτησε λίγο, γιατί η Δημοτική Φιλολογική Λέσχη διαλύθηκε, όμως από το 1996 ο θίασος εργάστηκε στη δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών για την επίτευξη αυτού του στόχου.
Έτσι φτιάξαμε τον   ΠΡΩΤΟ ΚΥΚΛΟ  ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΒΡΑΔΙΩΝ</a>  (αφιερωμένο στους Έλληνες Ποιητές του 20ου αιώνα)  Βραδιές , έξω από τα πλαίσια  της κοινότυπης λογοτεχνικής παρουσίασης, με χρησιμοποίηση όλων των δυνατών  μορφών τέχνης, που είχαν σχέση με τον κάθε ποιητή : Θέατρο, μουσική, διαφάνειες, βίντεο, συναυλίες, χορευτικές παντομίμες, συνόδευαν τις απαγγελίες και τις χωρίς κριτική αναλύσεις των ποιητών.
Αυτό το χρονικό διάστημα (πάνω από οκτώ μήνες) όλος ο θίασος δούλεψε με μεράκι για το στήσιμο των παραστάσεων, τα σκηνικά, τα κουστούμια, χωρίς να ζητήσουμε αλλά και χωρίς να πληρωθούν ούτε τα έξοδα.

Αυτές οι λογοτεχνικές βραδιές συνεχίστηκαν και τον επόμενο χρόνο, αυτή τη φορά στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, σε συνεργασία με την Νομαρχία Πειραιά. (Εδώ ζητήσαμε μεν, δεν πληρωθήκαμε δε…)
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ ΣΤΟΝ ΤΣΙΦΟΡΟ: Πέντε λογοτεχνικά απογεύματα για την πορεία της Ελληνικής κωμωδίας με διαλέξεις και αποσπάσματα από τα έργα του Αριστοφάνη, του Ραγκαβή, του Άγγελου Βλάχου, του Σουρή, του Ψαθά και του Τσιφόρου.  Τα καλύτερα κομμάτια τα μαζέψαμε και φτιάξαμε τον ίδιο χρόνο στον Κορυδαλλό μια παράσταση με τίτλο : ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΩΜΩΔΙΑ.
Για την Φιλολογική Λέσχη Νικαίας, δημιουργήσαμε ένα μικρό αφιέρωμα στον Μπρεχτ με την ΕΞΕΥΡΕΣΗ  ΕΡΓΑΣΙΑΣ και το αριστούργημά του  Η ΕΒΡΑΙΑ. Το 2000 ήταν η χρονιά που ανεβάσαμε τα περισσότερα έργα
Για τον ‘Ομιλο UNESCO Πειραιά (που ο Αντώνης Παπαδόπουλος ίδρυσε με τον Γιάννη Μαρωνίτη το 1998 και όπου ήταν Γενικός Γραμματέας και ο Παναγιώτης Χάμψας Αντιπρόεδρος), φτιάξαμε δύο μικρά αφιερώματα για δύο Παγκόσμιες Ημέρες : Την ΗΜΕΡΑ ΘΕΑΤΡΟΥ  (παρουσιάζοντας την ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ (του Στρίντμπεργκ) και την ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ
Η ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ του Αλμπερ Καμύ, ένα δύσκολο και όμορφο έργο παραλόγου, το αγαπημένο μας ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ  Ο ΠΟΘΟΣ  με τα πολύ πρωτότυπα και ονειρικά σκηνικά της Αντιγόνης Γκιόκα (παλιά παράθυρα που μαζεύαμε όλοι μαζί από τους δρόμους, βαμμένα όλα  με κάσια, δημιουργούσαν το κλειστοφοβικό καλοκαίρι της Νέας Ορλεάνης), ξανά η ΣΙΠΥΛΙΝΑ  (αυτή τη φορά στη παραλία της Ύδρας εκεί κοντά στα γαϊδουράκια) και τέλος τη ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ ΜΕ ΤΗ ΣΜΥΡΝΑ ένα ακόμα μικρασιάτικο μονόπρακτο γραμμένο κι αυτό απ’ τον Αντώνη Παπαδόπουλο, φόρο τιμής στην πατρίδα του Ιωνία, μπροστά στις κολώνες του Μεγάρου Εστίας Νέας Σμύρνης με επίσημο θεατή μας τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλο.

Το χειμώνα του 2001, ο θίασος ανέβασε και πάλι, δέκα χρόνια μετά το ΣΑΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΟ  και το καλοκαίρι ένα δροσερό αφιέρωμα στον ΓΙΩΡΓΟ ΣΟΥΡΗ με την «Περιφέρεια», την «Επιδημία» και τον «Αναπαραδιάρη»
Το ΙΩΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ παρουσίασε  το χειμώνα του 2002 στο Κορυδαλλό , ένα μεγάλο του σχέδιο αφιερωμένο στη παρουσίαση μονόπρακτων. Σε δύο κύκλους με γενικό τίτλο ΟΤΑΝ ΠΕΦΤΟΥΝ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ παρουσιάστηκαν :
ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ του Α. Παπαδόπουλου
Ο ΛΥΚΟΣ ΚΑΙ Η ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΑΝ ΤΗ ΒΡΟΧΗτου Α. Παπαδόπουλου
Η ΚΥΡΙΑ ΒΕΡΟΝΙΚΗ του Α. Παπαδόπουλου
ΣΟΥΡΟΥΠΟ ΠΑΝΤΟΥ του Α. Παπαδόπουλου
Ο ΨΕΥΤΗΣ του Ζαν Κοκτό
ΗΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ  του Αύγουστου Στρίντμπεργκ
Η ΕΒΡΑΙΑ του Μπερτολτ Μπρεχτ
ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΜΑΣΣΑΛΙΑΣ του Ζαν Κοκτό
ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ της Άλις Γκέστενμπεργκ
Το καλοκαίρι του 2002, παρουσιάσαμε τη ΝΥΦΗ σε τουρνέ
Τον Απρίλιο του 2003, ο θίασος επιχειρεί, μετά από 12 χρόνια συνεχής παρουσίας στα δρώμενα της περιοχής του Πειραιά, μία ριζική, ποιοτική αναβάθμιση, δημιουργώντας  τη ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΝΙΚΑΙΑΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ και προβαίνοντας έτσι στην ίδρυση πρωτοποριακής δανειστικής βιβλιοθήκης, και στην έκδοση της διμηνιαίας εφημερίδας  Ο ΘΕΑΤΡΙΝΟΣ  και παράλληλα δημιουργεί ενημερωτικές θεατρικές βραδιές με την Εύα Κοταμανίδου, με παρουσιάση του έργου του Ρίτσου, του  γαλλικού θεάτρου του Μεσοπολέμου και μάθημα  commedia dell’ arte  με τον Κάγιο Βελτς.
·Για το καλοκαίρι του 2003, ο Θίασος επιχειρεί και πάλι τη διάδοση του έργου του Γιώργου Σουρή, με τη σάτυρα : ΦΑΣΟΥΛΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΚΛΕΤΟΣ, Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΝΕΤΟΣ ΣΚΕΤΟΣ

Το 2004 ο θίασος περιοδεύει με το βραβευμένο έργο της  Maura Del Serra «ΑΓΝΟΔΙΚΗ»  που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα : Η ιστορία της πρώτης γυναίκας-γιατρού που κατάφερε να αποβάλλει τον απογορευτικό για τις γυναίκες νόμο της αρχαίας Αθήνας, που τις εμπόδιζε να εξασκήσουν το επάγγελμα του γιατρού.
Το χειμώνα του 2005 ο θίασος παρουσίασε και πάλι το ατμοσφαιρικό Η ΗΣΥΧΙΑ ΚΑΤΟΙΚΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΑΛΙΚΗΣ στο θέατρο «Βικτώρια».
Αντώνης Β. Παπαδόπουλος

Τον Νοέμβριο του 2005, σε ένα τριήμερο εκδηλώσεων στις Πλειάδες Κορυδαλλού, γιορτάστηκαν τα γενέθλια του θιάσου, που έκλεισε τα δεκαπέντε χρόνια. Παρουσιάστηκε μεταξύ των άλλων το έργο «Η ησυχία κατοικεί στο σπίτι της Αλίκης» σε μορφή dvd.

Μια σειρά από «πειραματικά» dvd με θέμα την ελληνική Ποίηση, είναι ένα από τα μεγάλα σχέδια του Ιωνικού Θεάτρου.
Σε μορφή video clip οι νέοι άνθρωποι μπορούν να έρθουν πιο εύκολα κοντά στη Μεγάλη Μητέρα των Τεχνών. Έχουμε γυρίσει ως τώρα :
Καββαδίας (mal du depart)
Καρυωτάκης (το βράδυ)
Πολυδούρη (το γλέντι)
Μαβίλης (Λήθη)
Παλαμάς (το σπίτι που γεννήθηκα)
Ελύτης (Όλα τα πήρε το καλοκαίρι)
Ελπίζουμε να συμπληρώσουμε 20 ποιήματα και φιλοδοξία μας είναι να κυκλοφορήσουν σε dvd δωρεάν, με το γνωστό τρόπο των Κυριακάτικων ένθετων στις εφημερίδες

Όλα αυτά τα χρόνια, διάφοροι ηθοποιοί και συνεργάτες του Ιωνικού Θεάτρου, έχουν πάρει μέρος σε εκδηλώσεις Φορέων και Συλλόγων της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά. Σαν θίασος, βρισκόμαστε σε αμοιβαία συνεργασία με τον Σύλλογο Εφεσίων Νίκαιας και με τον Σύλλογο Μαγνησίας Νίκαιας . Μεταξύ των άλλων ενδιαφέροντων πραγμάτων, έχουμε υλοποιήσει δύο νέες ιδέες μας :

1) τη καταγραφή σε ψηφιακή μορφή των πρώτων κατοίκων της Μικρασιατικής Νίκαιας. Το dvd αυτό σε ιδέα και υλοποίση Αντώνη Παπαδόπουλου και πλαισιωμένο με τις μουσικές του Γιώργου Κομνά από τη «Νύφη», παρουσιάστηκε στις πλατείες της πόλης τον Σεπτέμβριο του 2005.

2) τη πραγματοποίηση ψηφιακού παραμυθιού με την ιστορία μιας περιοχής. Μέσα από ένα ευχάριστο slide show, τα παιδιά μαθαίνουν την ιστορία της περίοχής τους. Το πρώτο από τη σειρά dvd ονομάζεται «Το μαγικό πιθάρι», αναφέρεται στην ιστορία των αρχαίων Μεγάρων και ακούγωνται οι φωνές του Κυριάκου Ψαρράκου και της Μάνιας Νταϊφώτη

Η Στέγη μας  βρίσκεται στον Κορυδαλλό, στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου  και ο θίασος ουδέποτε επιχορηγήθηκε σε σταθερή βάση από το Υπουργείο Πολιτισμού, ή από τους συνεργαζόμενους Δήμους.

Το καλοκαίρι του 2006, και πάλι Σουρής (Θα έπρεπε να υπάρχει μια μόνιμη Στέγη αφιερωμένη στο Σουρή κατά τη γνώμη μου) και για το καλοκαίρι του 2007, ετοιμάστηκε  και πάλι η «ΝΥΦΗ» .

Το 2008 υπήρξε σταθμός στην ιστορία του Ιωνικού θεάτρου, αφού ανεβάσαμε στο ολοκαίνουργιο θέατρο του Κορυδαλλού Γκαράζ, την ΟΝΤΙΣΙΟΝ, το πρώτο interactive θεατρικό που έγραψα. To έργο ανέβηκε εκτός από το Γκαράζ , σε διάφορα μπαρ της πόλης, στη Πάτρα καθώς και στο θέατρο Ράγες στο Γκάζι το 2011.

Η απήχηση στο κοινό είναι πολύ μεγάλη και γι αυτό συνεχίσαμε με το «ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΜΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ» μια εντελώς διαφορετική μουσικο-θεατρική πρόταση για το θέμα της Μικράς Ασίας.

Τ0 2009 ανεβάζουμε το σπονδυλωτό μικρασιατικό «Βασίλισσα» του Αντ. Παπαδόπουλου, που χρησιμοποιείται από τότε σε πολλές μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις Συλλόγων και Μικρασιατικών Φορέων.

Την επόμενη χρονιά, το 2010, στο Γκαράζ του Κορυδαλλού ανεβαίνουν 3 μονόπρακτα του Α. Παπαδόπουλου με γενικό τίτλο No way out» και το 2013 τη μεγάλη μας επιτυχία «Ο κύριος Σλόαν» του Τζο Όρτον, πάντα στο Γκαράζ και για ένα χρόνο.

Το καλοκαίρι του 2013, καταφέρνουμε ένα δύσκολο επίτευγμα, να συνεργαστούν δηλαδή πολλαπλοί Φορείς προκειμένου ν’ ανέβει το πολυθέαμα για τη Μικρασία του Αντώνη Παπαδόπουλου «1923». Το Ιωνικό Θέατρο, η Ένωση Μαγνησίας, η θεατρική Ομάδα Έφεσος, οι Παίδες εν Εφέσω, οι Πειραματιστές, το θεατρικό Σπουδαστήρι Κορυδαλλού του Τάκη Λιαντζιβίρη, η χοροθεατρική Ομάδα Φως, φτιάχνουμε ένα θέαμα μοναδικό για τις αγαπημένες Ιωνικές πατρίδες, στο Κηποθέατρο Νίκαιας και στο Θ. Βέγγος του Κορυδαλλού

Ακολουθεί το 2014 το «Γελώντας άγρια» του Κρίστοφερ Ντουράνγκ το οποίο παρουσιάζεται το 2015 και στο Cabaret Voltaire στο Μεταξουργείο

Ο θίασος το 2015 παρουσίασε τα «5 πρόσωπα κι 1 καναπές», και «Έχεις 2 επιλογές», μονόπρακτα και μονόλογοι του Αντώνη Παπαδόπουλου, στο Γκαράζ του Κορυδαλλού

Το καλοκαίρι του 2015 τιμώντας τα 25 χρόνια μας, παρουσιάσαμε με μεγάλη επιτυχία την πολιτική σάτιρα του Αντώνη Παπαδόπουλου » Ο Καραγκιόζης και το αντίπαλον δέος». Το έργο παίχτηκε και στις Φυλακές Κορυδαλλού

Toν χειμώνα του 2016, παρουσιάζουμε πάντα στο Γκαράζ στον Κορυδαλλό, την κωμωδία του Α. Άϊκμπορν «Όλα είναι σχετικά».

Αμέσως μετά, ανέβηκε η «Στείρα πόλη», ένα έργο που αποτελείται από το μονόπρακτο «Ασίνην τε» και το φουτουριστικό «Φυγή απ’ τις Μυκήνες», πάντα στο Γκαράζ του Κορυδαλλού. Είχαμε τη μεγάλη τιμή να το παρουσιάσουμε και κάτω από τον αρχαίο βράχο της Ασίνης, τοποθεσία όπου διαδραμματίζεται το έργο, το καλοκαίρι του 2017.

Το 2018, ο θίασος ανέβασε το «Επόμενη στάση : Κυπαρισσία», κι αυτό ένα έργο του Αντώνη Παπαδόπουλου, με προβληματισμούς στο θέμα της ζωής σε τούτο τον πλανήτη.

«Το μεσοφόρι που χόρευε»,  ένα έργο του Θωμά Σίδερη για τα κρατικά πορνεία των Βούρλων, ανέβηκε στο Γκαράζ του Κορυδαλλού για όλη τη χειμερινή σαιζόν του 2019 και έκλεισε τις παραστάσεις του τον Οκτώβριο στο χώρο των Λιπασμάτων της Δραπετσώνας

Το έργο που ανεβάζει ο θίασος μας αυτό το καιρό είναι «Οι έρωτες του Δον Περλιμπλίν και της Μπελίσα» του Λόρκα, που παίζεται κι αυτό στο Γκαράζ του Κορυδαλλού.

Καθώς πλησιάζει η επέτειος των 30 χρόνων του θιάσου μας, ο νέος Δήμαρχος Κορυδαλλού Νίκος Χουρσαλάς, όρισε το Ιωνικό Θέατρο ως μία Δημοτική Θεατρική Ομάδα, δίνοντάς μας έτσι τη δυνατότητα να προωθήσουμε καλύτερα τη πνευματική δουλειά μας και εκτός των συνόρων του Δήμου, αλλά και να πραγματοποιήσουμε προγράμματα και ιδέες πρωτοποριακές στο θέμα της θεατρικής παιδείας.

Μετά την πανδημία, επιστρέφουμε στη σκηνή τον Ιανουάριο του 2022  του Γκαράζ στο Πνευματικό Κέντρο Κορυδαλλού, με ένα βραβευμένο έργο του Juan Carlos Rubio, «Οι πληγές του ανέμου»

Εν τω μεταξύ κυκλοφορούν και βιβλία με ορισμένα από τα θεατρικά έργα που έχουμε ανεβάσει.

Αντώνης Παπαδόπουλος

Advertisement